Floydian
Kayıtlı Üye
- Katılım
- 26 Ağu 2009
- Mesajlar
- 1,978
- Yaş
- 35
düşündüğünde kafadan bi tuhaflık var ama..
zirvede olmayı hedefleyen insan, herkesce ortak bi hedefin zirvesini ister ama bi insan inişe geçmeye başlarsa kendi zirvesini yapıp inmeye başlamış olur..kaldıki ki zaten psikolojide aklına gelebilcek her türlü duygu düz bi çizgide değil yani aynı oranda devam etmez sürekli değişir..bu durumda en doğru söz vakti zamanında söylenen.."zirvede kalmak çıkmaktan daha zordur.."
ben Nietzsche'yi tercih ederim zaten o daha ruh hastası çünkü..
Nietzsche ruh hastasının önde gideni. Yalnız şöyle bir durumda vardırki filozofların çoğu zaten pek normal insanlar değildir. Ben Freud'u şöyle yorumlarım:
Bir insanın bir konuda bir zirvesi olur ve o zirveden sonra daima bir aşağı düşüş olur. Yoksa o zirveye zirve denmez. Bu zirveye giden yolda hafif iniş çıkışlar vardır ve bundan diğer insanları yanıltadabilir. Zirveler gerçek inişin başlangıcıdır. İnsan zirve noktasına ulaştıktan sonra birdaha eskisi gibi olamaz. Olursada önceki en iyi durumu zirvesi olmaktan çıkar. Yanıltıcı zirvedir.
İnsanlar hep zirvede olmak isterler ancak zirve aslında olayın bir insan için en iyi noktası değildir. Ancak daha zirve öncesinde ise hep daha iyi dahada iyi olacaktır.Taki zirveye ulaşana kadar. İnsanlarda yanlış şeyi istediklerinin farkında değildir...
Örnek olarak bir
